warsztaty rozwoju osobistego kraków anych psychoterapii. Cechą charakterystyczną psychoterapii behawioralnej jest to, że skupia się ona na zachowaniu człowieka, jako na naturalnej reakcji na bodźce. Psychoterapia poznawczo-behawioralna jest nowszą odmianą terapii behawioralnej. Psychoterapia poznawczo-behawioralna odwołuje się do pewnych założeń teoretycznych, zgodnie z którymi objawy psychopatologiczne, dysfunkcjonalne zachowania oraz emocje można wyjaśnić na podstawie teorii uczenia się oraz pośredniczącej roli procesów poznawczych. Psychoterapię poznawczo-behawioralną stosuje się przy konkretnym problemie, jak na przykład przy różnego rodzaju fobiach. W ramach psychoterapii poznawczo-behawioralne można wyróżnić bardziej szczegółowe nurty, takie jak terapia schematów. Celem terapii poznawczo-behawioralnej jest zmiana sposobu myślenia oraz modyfikacja zachowań, żeby poprawić jakość życia pacjenta.
Zwłaszcza te negatywne emocje nierzadko pozostają
Niektórzy w ogóle nie rozumieją, na czym polega psychoterapia i to dlatego nie chcą z niej korzystać. Błędem jest natomiast myślenie, że terapia polega wyłącznie na rozmawianiu. Oczywiście głównym jej elementem są rozmowy, ale nie przypominają one w niczym zwykłych codziennych konwersacji, które każdy odbywa z rodziną, znajomymi czy współpracownikami. Poprzez umiejętne prowadzenie rozmowy psychoterapeuta stara się dotrzeć do podświadomości pacjenta. Wyciąga z niego to, co ten próbował ukryć albo z czego nawet nie zdawał sobie sprawy. Zwłaszcza te negatywne emocje nierzadko pozostają poza granicami świadomości. Człowiek potrafi oczywiście dostrzec u siebie gorszy nastrój, smutek, lęk czy strach, ale zwykle nie jest w stanie sam dojść do tego, co tak naprawdę wywołuje te wszystkie emocje. Z kolei terapia grupowa nierzadko daje też dobry wgląd w problemy innych osób. Pacjenci korzystający z tej formy psychoterapii uzyskują jeszcze większe wsparcie, ponieważ otrzymują je zarówno od terapeuty, jak i od innych uczestników zajęć.
Różne rodzaje nurtów psychoterapeutycznych
Psychoterapia jest dość ogólnym pojęciem, które oznacza niesienie pomocy pacjentom przy użyciu metod psychologicznych. Psychologia jest szeroką dziedziną nauki i w jej ramach można wyróżnić wiele nurtów psychoterapeutycznych. Podstawowy podział psychoterapii obejmuje takie nurty, jak psychoterapia poznawczo-behawioralna, psychoterapia dynamiczno-ruchowa, psychoanaliza oraz psychoterapia humanistyczna. Każdy nurt psychoterapii korzysta z określonego podejścia terapeutycznego i pomaga w rozpracowywaniu określonych problemów. Samych nurtów w psychoterapii jest znaczenie więcej i ciągle opracowywane są nowe metody pracy z pacjentem, dlatego że psychologia jest stale rozwijającą się dziedziną. Psychoterapeuta może specjalizować się w jednym, wybranym nurcie lub posiadać kwalifikacje umożliwiające prace w kilku różnych nurtach psychoterapeutycznych. Doświadczony psychoterapeuta jest w stanie dobrać odpowiedni rodzaj psychoterapii do potrzeb konkretnego pacjenta. Niektórzy psychoterapeuci korzystają z wielu różnych nurtów psychologicznych.
Definicja psychoterapii
Psychoterapia to po prostu zastosowanie metod psychologicznych po to, żeby osoba z problemem poczuła się lepiej. Istnieje wiele różnych nurtów psychoterapeutycznych, należy więc dobrać odpowiedni rodzaj terapii do danego problemu. Psychoterapię prowadzi specjalista, który posiada do tego uprawnienia. Na psychoterapię przychodzą ludzie z różnymi problemami, a w ich uporaniu się pomaga pacjentowi psychoterapeuta. Psychoterapia ma ścisły związek z dziedziną nauki, jaką jest psychologia. Głównym zadaniem psychoterapii jest poprawa stanu pacjenta poprzez zastosowanie różnych metod psychologicznych. Psychoterapia najczęściej odbywa się w gabinecie terapeuty, do którego pacjent przychodzi na regularne spotkania z terapeutą. Psychoterapia ma służyć przede wszystkim poprawie dobrostanu oraz zdrowia psychicznego, a także rozwojowi relacji i umiejętności społecznych. Psychoterapia często jest procesem długotrwałym opartym o kontakt międzyludzki, który wymaga współpracy między pacjentem, a terapeutą.